• Wikisun
Layihə çərçivəsində Wikipedia platformasına əlavə olunan məqalə sayı
1
2
5
5
tarasankar-bandyopadhyay

Tarasankar Bandyopadhyay

Tarasankar Bandyopadhyay — Hind bengal yazıçısı və roman yazarı. Həyatı Tarasankar Bandyopadhyay 1898-ci ildə Britaniya Hindistanının Bengal bölgəsindəki Labhpur kəndində anadan olub. Atası Haridas Bandyopadhyay torpaq sahibi zadəgan, anası Prabhavati Devi isə evdar qadın idi. Tarasankar orta təbəqədən olan bir ailədə böyüyüb və uşaqlığını Birbhumun kənd mənzərələri arasında keçirib. O, Kolkata Universitetində təhsil almaq üçün şəhərə gedib, lakin 1920-ci illərdə Hindistanın müstəqillik hərəkatına qoşulduğu üçün təhsilini yarımçıq qoyub. Tarasankar Mahatma Qandinin çağırışına qoşularak "Əməkdaşlıq Etməmə Hərəkatı"nda (Non-Cooperation Movement) iştirak edib və bu səbəbdən həbs olunub. Həbsxana təcrübəsi onun sonrakı yazılarına dərin təsir göstərib. O, 1924-cü ildə Mary Bandyopadhyay ilə evlənib və cütlüyün bir neçə övladı olub. Tarasankar həyatının böyük hissəsini Kolkata və Labhpur arasında keçirib. O, 1971-ci ildə Kolkatada vəfat edib və ölümündən sonra Hindistan ədəbiyyatında böyük miras qoyub. Yaradıcılığı Tarasankar Bandyopadhyay ədəbi karyerasına 1918-ci ildə "Rasia" adlı qısa hekayə ilə başlayıb. Onun ilk romanı "Chaitali Ghurni" (1931) nəşr olunub və Bengal kənd cəmiyyətindəki ailə münasibətlərini təsvir edib. Lakin o, dünya şöhrətini 1939-cu ildə yazılan "Ganadevata" romanı ilə qazanıb. Bu əsər kəndlilərin dini inancları ilə sosial dəyişikliklər arasındakı ziddiyyəti araşdırır və 1976-cı ildə hind kinosunda ekranlaşdırılıb. Tarasankarın digər məşhur əsəri "Hansuli Banker Upakatha" (1947, "Hansuli Dönüşünün Nağılı") kənd həyatında modernləşmənin təsirini təsvir edir. Bu roman 1962-ci ildə ekranlaşdırılıb. O, həmçinin tarixi mövzulara da toxunub; "Kavi" (1944) Bengalın orta əsr şairi haqqında yazılmışdır və onun poetik üslubunu əks etdirir. Tarasankar 50-dən çox roman, 100-dən artıq qısa hekayə və bir neçə pyes yazıb. Onun əsərlərində Bengalın kənd həyatı, feodal sistemin süqutu, qadınların cəmiyyətdəki yeri və müstəqillik mübarizəsi kimi mövzular ön plandadır. Üslubu sadə, lakin dərin məna daşıyır və personajlarının psixoloji portretləri ilə seçilir. Mükafatları "Rabindra Mükafatı" (1956) — "Arogya Niketan" romanı ilə. "Sahitya Akademi Mükafatı" (1957) — "Ganadevata" romanı ilə. "Jnanpith Mükafatı" (1966) — Hindistanın ən yüksək ədəbi mükafatı kimi ümumi töhfəsinə görə. "Padma Bhushan" (1969) — Hindistan hökuməti tərəfindən ədəbiyyata xidmətinə görə. Şəxsi həyatı Tarasankar Bandyopadhyay sakit və düşüncəli bir şəxsiyyət idi. O, kənd həyatına bağlılığını həmişə qoruyub və yazılarını Labhpurun təbiətindən və insanlarından ilhamlanaraq yaradıb. Hindistanın müstəqillik hərəkatına verdiyi dəstək onun vətənpərvərliyini göstərir. Ailəsi ilə birlikdə Kolkata və doğma kəndi arasında vaxt keçirib. Əsərləri "Chaitali Ghurni" (1931) — roman. "Ganadevata" (1939) — roman. "Kavi" (1944) — roman. "Hansuli Banker Upakatha" (1947) — roman. "Arogya Niketan" (1953) — roman. Ədəbiyyatda təsiri Tarasankar Bandyopadhyay bengal ədəbiyyatında kənd cəmiyyətinin dəyişən simasını və sosial reallıqlarını təsvir edən ən böyük yazıçılardan biri kimi tanınır. Onun əsərləri Hindistanın feodal sistemdən müasir dövrə keçidini əks etdirir və bengal kinosuna da dərin təsir göstərib. Əsərləri bir çox dillərə tərcümə olunub və Hindistan ədəbiyyatında klassik kimi qəbul edilir.


İstinadlar

Tarix : 13 mart 2025


Əksi qeyd olunmayıbsa, bu məzmun CC BY-SA 4.0 çərçivəsində yayımlanır.