James Henry Leigh Hunt (19 oktyabr 1784 – 28 avqust 1859) - Əsasən Leigh Hunt kimi tanınan, ingilis tənqidçi, esseist və şair idi. Hunt radikal prinsipləri təbliğ edən aparıcı intellektual jurnal olan The Examiner-in həmtəsisçisi idi. O, Uilyam Hazlitt və Çarlz Lamb kimi şəxsləri özündə birləşdirən "Hunt dairəsi" adlanan Hempstead əsaslı qrupun mərkəzində idi. Hunt həmçinin Con Kitsi, Persi Biş Şelli, Robert Brauning və Alfred Tennisonu ictimaiyyətə təqdim etdi. O, ən çox Şahzadə Regentə qarşı təhqir iddiası ilə iki il həbs cəzasına məhkum edilməsi ilə yadda qala bilər (1813–1815). Huntın Şellinin dəfn mərasimində Viarecco yaxınlığındakı çimərlikdə iştirakı, Lui Eduard Fournierin rəsm əsərində ölümsüzləşdirilib. Hunt, Çarlz Dikkensin Bleak House romanındakı Harold Skimpole personajının bəzi xüsusiyyətlərinə ilham mənbəyi olub. Erkən həyatı James Henry Leigh Hunt 19 oktyabr 1784-cü ildə, valideynləri Amerika Birləşmiş Ştatlarını tərk edərək Londondakı Southgate-də məskunlaşdıqdan sonra anadan olub. Onun atası, Filadelfiyalı vəkil İsaak Hunt və anası, tacir qızı və dindar Kvaker olan Meri Şevell, Amerika İstiqlal Müharibəsi zamanı Loialist simpatiyaları səbəbilə Britaniyaya gəlməyə məcbur olublar. İngiltərədə İsaak Hunt məşhur bir vəiz oldu, lakin daimi bir vəzifə əldə edə bilmədi. Daha sonra o, Ceyms Henrinin xalasının oğlu Ceyms Henrinin tərbiyəçisi kimi Ceyms Brices, 3-cü Çandos hersoqu tərəfindən işə götürüldü. Təhsili Leigh Hunt 1791-ci ildən 1799-cu ilə qədər Londondakı Christ's Hospital məktəbində təhsil alıb, bu dövrü öz avtobioqrafiyasında təsvir edib. Tomas Barnes onun məktəb yoldaşı idi. Christ's Hospital-da yataqxanalardan biri Hunt'ın adını daşıyır. Uşaq ikən Hunt Tomas Qrey və Uilyam Kolinsin heyranı idi və onların tərzində çoxlu şeirlər yazırdı. Danışıq çətinliyi, sonradan aradan qalxan, Hunt'ın universitetə getməsinə mane oldu. "Məktəbi bitirdikdən sonra bir müddət," deyir o, "heç nə etmədim, sadəcə məktəb yoldaşlarımı ziyarət etdim, kitab dükanlarını gəzdim və şeirlər yazdım." Şeirləri 1816-cı ildə Hunt Rimininin Hekayəsi şeirini nəşr etdi. Əsər Dante'nin İnferno əsərində danışılan Françeska da Rimininin faciəvi epizoduna əsaslanırdı. Hunt'ın üstünlük verdiyi üslub qəti şəkildə Geoffrey Çoserin şeir üslubu idi, xüsusilə Con Drayden tərəfindən Müasir İngilis dilinə uyğunlaşdırılmış forması. Bu, Aleksandr Popun epiqramatik beyt tərzi ilə ziddiyyət təşkil edirdi. Rimininin Hekayəsi öz mövzusunun faciəvi təbiətinə zidd olaraq optimist bir hekayədir. Hunt'ın yüngüllüyü və familiarlığı, tez-tez gülünc hala düşməsi, sonradan onu istehza və parodiya hədəfinə çevirdi. 1818-ci ildə Hunt Foliage adlı şeirlər toplusunu nəşr etdi, ardınca 1819-cu ildə Hero və Leander və Bakxus və Ariadna əsərləri çıxdı. Eyni ildə o, Rimininin Hekayəsi və Azadlığın Enişi əsərlərini Poetical Works (Şeir Əsərləri) adı altında yenidən nəşr etdi. Hunt həmçinin The Indicator jurnalını qurdu. Həm Con Kits, həm də Persi Biş Şelli, Hunt'ın Hempsteaddakı evinin ətrafında toplaşan ədəbi qrupun üzvləri idilər. Hunt Dairəsinə Hazlitt, Lamb, Bryan Procter, Benjamin Haydon, Charles Cowden Clarke, C. W. Dilke, Walter Coulson və John Hamilton Reynolds da daxil idi. Qrup istehzalı şəkildə Cockney Məktəbi kimi tanınırdı. Son illəri Maliyyə vəziyyəti yaxşılaşdıqdan sonra Hunt Imagination and Fancy (1844) və Wit and Humour (1846) adlı kitabları nəşr etdi. Bunlar ingilis şairlərindən seçmələrdən ibarət iki cild idi və onun incə, seçici tənqidi zövqünü nümayiş etdirirdi. Hunt həmçinin Siciliyanın pastoral poeziyası haqqında A Jar of Honey from Mount Hybla (1848) kitabını nəşr etdi. The Town (2 cild, 1848) və Men, Women and Books (2 cild, 1847) əvvəlki materiallardan ibarətdir. The Old Court Suburb (2 cild, 1855; red. A. Dobson, 2002) Hunt'ın uzun müddət yaşadığı Kensington haqqında bir eskizdir. 1850-ci ildə Hunt öz Avtobioqrafiyasını (3 cild) nəşr etdi. Bu, sadəlövh və təsirli, lakin dəqiq bir özportret kimi təsvir edilmişdir. Hunt 1849-cu ildə A Book for a Corner (2 cild) və 1851-ci ildə Table Talk əsərlərini nəşr etdi. 1855-ci ildə orijinal və tərcümə şeirlərindən ibarət hekayələrini Stories in Verse adı altında çap etdirdi. Hunt 28 avqust 1859-cu ildə Londonun Putney bölgəsində vəfat etdi. Kensal Green qəbiristanlığında dəfn edildi. 1966-cı ilin sentyabrında Christ's Hospital məktəbi Hunt'ın xatirəsini yaşatmaq üçün evlərindən birinə onun adını verdi. Bu gün, onun doğulduğu Southgate-də bir yaşayış küçəsi Leigh Hunt Drive adlandırılır. Digər əsərləri Amyntas, A Tale of the Woods (1820), Tasso'nun Aminta əsərinin tərcüməsi The Seer, or Common-Places refreshed (2 hissə, 1840–1841) The Poems of Geoffrey Chaucer modernized (1841) içərisində üç Kannterberi hekayəsi Stories from the Italian Poets (1846) One Hundred Romances of Real Life (1843) kimi seçmələr Selections from Beaumont and Fletcher (1855) The Book of the Sonnet (Boston, 1867), S. Adams Lee ilə birlikdə.
https://www.poetryfoundation.org/poets/leigh-hunt
https://mypoeticside.com/poets/leigh-hunt-poems
https://www.britannica.com/biography/Leigh-Hunt
https://study.com/academy/lesson/leigh-hunt-poems-biography-lesson-quiz.html
https://www.lib.uiowa.edu/sc/leighhunt/hunt-overview/
https://www.npg.org.uk/collections/search/person/mp02327/james-henry-leigh-hunt
https://knarf.english.upenn.edu/Hunt/bio.html
Tarix : 11 mart 2025
Əksi qeyd olunmayıbsa, bu məzmun CC BY-SA 4.0 çərçivəsində yayımlanır.
