Sangihe tarsieri primatı (Tarsius sangirensis) - Həmçinin Sangihe adası tarsieri, İndoneziyanın Sulavesi adasından təxminən 200 kilometr şimal-şərqdə yerləşən Sangihe adasında tapılan kiçik bir primat növü. 2008-ci ildə Sangihe tarsierinin bir populyasiyası ayrı bir növ kimi müəyyən edildi və Siau adası tarsieri (Tarsius tumpara) adlandırıldı. Yerli Sangihe dilində tarsierlər "Senggasi" və ya "Higo" adlanır. Taksonomiya Bu növ ilk dəfə 1896-cı ildə Adolf Meyer tərəfindən növ statusu aldı. Daha sonra Hill tərəfindən spektral tarsier T. spectrum-un yarımnövü kimi təsnif edildi və bu təsnifat uzun müddət qüvvədə qaldı. Hal-hazırda isə ayrı bir növ kimi tanınır. Siau adası tarsieri (Tarsius tumpara) əvvəllər Sangihe tarsierinin populyasiyası hesab edilsə də, 2008-ci ildə ayrı bir növ kimi müəyyən edildi. Tarsiidae fəsiləsində növlərin və yarımnövlərin təsnifatı ilə bağlı hələ də mübahisələr davam edir. Təsvir Sangihe tarsierinin böyük, yumru, irəli baxan, açıq şabalıdı rəngli gözləri və uzun barmaqları və tarsusları əsas xüsusiyyətləridir. Bu, çox kiçik bir primatdır və çəkisi 100-120 qram arasında dəyişir. Yalnız heyvan mənşəli qida ilə qidalandığı üçün kəskin dişlərə malikdir. Quyruqları bədən ölçüsünə nisbətən çox uzundur və hərəkətsiz halda dəstək üçün istifadə olunur, lakin tam tutucu deyildir. Üst tük örtüyü sarımtıl-qəhvəyi rəngdədir və tünd-boz əsaslıdır. Alt hissələri solğun ağ rəngdədir və açıq-boz əsaslıdır. Gözləri hərəkətsizdir, lakin başını 180 dərəcə fırlada bilir. Bu növü digər tarsier növlərindən fərqləndirməyin ən yaxşı yolu quyruğundakı tük miqdarı və "akustikası" (səsləri) ilədir. Sangihe tarsierinin quyruğunda az miqdarda tük var və alt tərəfdə pulcuqlar yoxdur. Yayılması Sangihe tarsieri yalnız 547 km² sahəyə malik İndoneziyanın Sangihe adalarına endemikdir. O, əsasən ilkin meşələri üstün tutur, lakin ikinci dərəcəli meşələrdə də yaxşı yaşayır. Həmçinin kolluq məskənlərində, hindistan cevizi plantasiyalarında və bəzi hallarda kənd təsərrüfatı sahələrində də tapılmışdır. Lakin tədqiqatçılar kənd təsərrüfatı sahələrində tapılan populyasiyaların mənbə-çöküntü dinamikası ilə əlaqəli olub-olmadığını bilmirlər. Bütün tarsierlər ekvatordan 10 en dərəcəsi ərzində yaşayır və ən azı 50% rütubət tələb edir. Davranış və Ekologiya Çoxalma modeli monogam və ya poliqamdır. Tək-tək və ya 2-6 nəfərdən ibarət kiçik qruplarda yaşayır. Qruplar əsasən valideynlər və balalardan ibarətdir. Onların xüsusi çoxalma modelləri və inkişafı haqqında çox az məlumat var. Məlumatlar daha yaxşı sənədləşdirilmiş növlər əsasında toplanıb. Adətən bir bala doğur. Cinsi dimorfizm azdır. Gecə fəaliyyət göstərən bir növdür, bu da onun tədqiqini daha da çətinləşdirir. Əksər tarsierlər nisbətən sakit canlılardır və yalnız cik-cik səsləri çıxarır. Bu səslər əsasən erkəklər dişilərlə cütləşməyə çalışarkən eşidilir. Əsas ünsiyyət vasitəsi qoxu, məsələn, sidik vasitəsilədir. Qidalanma Əsasən çəyirtkə və böcək kimi həşəratlarla qidalanır. Bəzən kiçik onurğalılar, məsələn, kərtənkələlər yediyi müşahidə edilir. Tarsierlər tamamilə ət yeyən yeganə məlum primatlardır. Həzm sistemi çox sadə və qısadır. Digər həşərat yeyənlər kimi həşərat axtarmır, əvəzində oturub gözləyir. Ovunu gördükdə əlləri ilə tutur və ya tullanaraq yaxalayır.
https://neprimateconservancy.org/sangihe-tarsier/
https://www.inaturalist.org/taxa/75159-Tarsius-sangirensis
https://www.gbif.org/species/4266953
https://www.researchgate.net/publication/269702621_OBSERVATIONS_OF_WILD_SANGIHE_ISLAND_TARSIERS_Tarsius_sangirensis
http://animal.memozee.com/view.php?tid=3&did=35854
https://tb.plazi.org/GgServer/html/CA4CA666FFFA9C3AFA93F351796CF808/7
https://en.wikipedia.org/wiki/Sangihe_tarsier
Tarix : 19 fevral 2025
Əksi qeyd olunmayıbsa, bu məzmun CC BY-SA 4.0 çərçivəsində yayımlanır.
